bir anımı paylaşmak istiyorum sizlerle, bu entirimi de
ceddin deden dinleyerek yazıyorum.
ilkokulda mehter takımı vardı okulumuzun. ben de bu takımdaydım. kıyafetler, provalar derken uzun bir süre bu program için çalışmıştık. o gün gelip çattı. ben çok heyecanlıyım tabii. hocamız da bize sesiniz çıksın, gerekirse bağırın demişti. ben de hızımı alamayıp sesimi yükselttim. inanılmaz yoğun bir programdı zaten, o kadar sesi de kafa bir yere kaldırdı.
akşam eve geldiğimde başım felaket derecede ağırıyordu. kimse de yoktu ben 5 tane parol içmiştim. annemin anlattığına göre bir yatakta, bir koltukta ful uyumuşum ve çok halsizmişim. onlar da günün yorgunluğu diye düşünmüş. nereden bilsin bu kız o kadar ağrı kesici içmiş. neyse ben anneme söyledim, böyle böyle diye. beni hemen hastaneye götürdüler. o zamanlar da 32 kiloyum sanırım yaş da 11. bana kömür suyuna benzer bir su içirmiştiler, sanırım bu kullanılan bir şeymiş. sağlıkçı arkadaşlar bilgilendirirse hoşnut olurum. ve doktor bünyesi kuvvetliymiş, kilosu olmasaydı daha kötüsü olabilir demişti. üzerinden 10 yıl geçti, ben hâlâ bu sözü unutamadım. senin de alacağın olsun doktor. böylece ufak bir zehirlenme yaşamışım. bu da böyle bir anımdır arkadaşlar. iyakşamlar.